Muziekpromotie 2.0: Roel Esseboom

Deze week kreeg ik in mijn Hyves-inbox het volgende bericht van Roel Esseboom:

Hi Polle,
Ik kwam je tegen in de hyve van De Dijk. Ik maak wel andere muziek op zich, maar misschien vind je mijn liedjes ook wel OK. Of misschien ook niet, smaken verschillen nou eenmaal. Als je zin hebt, kun je ze beluisteren in mijn profiel of hier downloaden. Kijk maar OK?
Thanx!
Groet,
Roel.

Slim van Roel. Roel ken ik niet, maar hij is in ieder geval personal (schrijft mij aan, kent voor een deel mijn voorkeuren), relevant (ik ben lid van de hyves van o.a. De Dijk en Acda en de Munnik, dus blijkbaar geinteresseerd in Nederlandse muziek) en anticipated (ik ben inderdaad altijd op zoek naar leuke nieuwe bands, wat ook blijkt uit het feit dat ik een playlist met nieuwe Nederlandse artiesten op mijn hyve heb). En daarom kan ik deze actie van Roel bijzonder waarderen.
Ik vroeg hem naar wat meer informatie over zijn ideeen achter deze actie. Hij stuurde me het volgende bericht dat zo uitgebreid en goed weergeeft wat zijn beweegredenen en ideeen zijn, dat ik deze graag met jullie deel:

Hi Polle,

Muzikanten willen natuurlijk het liefst spelen. Als je 16 bent doe je dat in een buurthuis voor een paar consumptiebonnen, maar als je er een beroep van wilt maken valt dat niet mee. Dan kun je gaan lesgeven, feesten en partijen doen of….proberen ‘door te breken’ met eigen liedjes.
Als je met eigen werk iets wilt bereiken loop je al snel tegen een kip-ei-situatie aan. Zalen boeken alleen bands die bekend zijn van radio en/of TV, om op de radio te komen heb je een goed label nodig dat jou plugt en promoot, maar die platenmaatschappijen zien het meestal niet zo zitten om een totaal onbekend iemand te lanceren. Ze hebben het liefst dat je al wat optreedt in het land zodat ze verzekerd zijn van wat sales. Een fanbase helpt bij het lanceren en promoten. Maar die moet je dus opbouwen met spelen. Maar spelen lukt pas goed als je wat bekender bent.

Dit is een bekend probleem waar vrijwel alle onbekende en onbeminde bandjes tegenaan lopen. Tot voor kort kon je deze cirkel maar heel moeilijk doorbreken. De laatste jaren begint internet echter eindelijk te worden wat ik 10 jaar geleden al hoopte en ergens intuïtief ook wel aanvoelde.
Door ontwikkelingen als myspace en hyves kun je als artiest zelf aan de slag met je promotie. Die promotie is noodzaak. Heel veel muzikanten denken dat goede muziek zijn weg vanzelf wel vindt maar als marketeer weet jij wel beter natuurlijk. Het gaat allereerst om attentie. Mensen laten weten dat het bestaat en ze verleiden om te gaan luisteren. Vervolgens mag de muziek voor zich spreken. Of niet want smaken verschillen gelukkig. Op hyves kan dat heel gericht want mensen geven in hun profiel aan wat voor soort muziek ze mooi vinden en ze worden ook lid van bepaalde groepshyves.

Het grote verschil met de marketing van een grote maatschappij is dat zij top-down werken. Ze kiezen grotere media, schreeuwen het de wereld in, in de hoop dat ze hun doelgroepen bereiken. Voor artiesten die een heel breed publiek trekken werkt dat wel maar voor bandjes die een kleiner (maar niet oninteressant) segment van de markt kunnen pakken is het heel moeilijk om gericht je doelgroep te bereiken. Deze bedrijven bereiken wel veel mensen maar ik vraag me af hoeveel % ze van hun doelgroep bereiken met dit soort marketing.

Wat ik doe is veel meer bottum-up. Ik mail mensen met de vraag of ze misschien eens willen komen luisteren. En ik hoop dan maar dat ze het niet zien als spam. Dat is heel kleinschalig want ik stuur misschien gemiddeld 20 mailtjes per keer uit. En ook niet dagelijks. Maar de respons is wel hoog. Ik schat zo’n 30-40%. Daarvan reageert ¾ daadwerkelijk door vriend te worden en/of liedjes te downloaden. Vind ik een vrij hoge respons. Wel kleinschalig maar toch.
Dat gratis downloaden is bewust. Eigenlijk zou ik naar een systeem willen dat mensen betalen wat ze willen. Dat ze het liedje een rapportcijfer geven. Als het minder dan een 6 is betalen ze niets, als het 6 is of meer betalen ze het cijfer x €0,10. Dan verdien ik altijd nog meer dan wanneer het via een label gaat. Nu verdien ik niets maar dat zie ik als een investering. Mensen downloaden, zetten het op hun ipod en laten dat weer horen aan anderen. Zo krijg ik vanzelf mijn naamsbekendheid.

Want het leuke van hyves is, dat het een soort pyramidespel is of een kettingbrief. Iedere vriend heeft gemiddeld ook weer 60 vrienden. Ik heb in hyves nu 420 vrienden maar als ik hun vrienden er bij tel kom je dus op een netwerk van ruim 25.000 mensen. Ik geloof ook dat er een punt is waarop de groei zichzelf versterkt en dat het netwerk zich vanzelf uit gaat breiden zonder dat ik daar echt zelf nog wat aan hoef te doen. Als die 420 allemaal 2 vrienden aanbrengen, en die nieuwe ook, en die…. Dan groeit het hard. Zoals ik zei het lijkt op een pyramidespel.
Waar dat omslagpunt ligt weet ik niet maar ik merk nu al dat ik veel meer spontane requests krijg dan in het begin.

En dat alles voor wat naamsbekendheid, haha. Niet voor mijn ego maar wel om die kip-ei-situatie te kunnen doorbreken en beter zaken te kunnen doen met een label. Want hoe leuk het ook is hier, je moet uiteindelijk wel een partij hebben die je distributie doet en promotie naar de pers. Airplay kan spontaan ontstaan als er voldoende hype is op internet maar ook daarbij is het wel handig als je een wat professionelere organisatie achter je hebt staan.

Daarnaast ontmoet je natuurlijk ook nog eens veel interessante mensen die je anders nooit was tegengekomen. Het leukste als muzikant vind ik echter dat je direct feedback krijgt van je luisteraar. Dat krijg je als onbekende grootheid normaal niet. Het is leuk om te zien dat ik niet de enige ben die denkt dat het leuke liedjes zijn. Dat motiveert ook wel om door te zetten en er tijd in te steken. Want al dat internet gedoe is wel heel erg tijdrovend. Maar wel leuk.

Groet,

Roel

Dames en heren, Roel Esseboom!