Het leukste aan jarig zijn vroeger was de nachten wakker liggen in de week voorafgaand aan je verjaardag, hopend dat je dát éne cadeau zou krijgen. De grootste tegenvaller aan jarig zijn was dan vaak ook het cadeau zelf; even leuk, maar in de week daarna eindigde het alweer tussen al het andere afgeschreven speelgoed in de kast. Thomas Acda verwoordde het ooit schitterend als “Het is het dromen van die racefiets en die droom is wat je hebt, dus laat niemand je die stomme fiets ooit geven“.
Via Jelmer kwam ik daarbij nu op Seth Godin‘s “Price vs. Joy Curve” (zie boven): hoe duurder de aankoop, hoe minder de beleving. Een huis kopen is een crime (schijnt) en een auto kopen ook (schijnt), terwijl de beleving rondom een kop koffie kopen bij Starbucks (zeker voor mij persoonlijk) het geld meer dan waard is.
Schitterend te zien dat juist bij de producten waar de beleving belangrijk is (en de marge ook zodanig is dat er nog wel een beleving van af zou kunnen), de beleving er niet is.
Blijft het toch bij het dromen van een dure auto en een duur huis …
